Historia Nielbarka spisana przez
Stanisława Grabowskiego autora książki "Z dziejów Kurzętnika
i okolic"
Nielbark - wieś typu ulicówka o długości ponad kilometra zlokalizowana wzdłuż drogi powiatowej do Tereszewa. Pojedyncze zagrody występują również wzdłuż szosy w kierunku Kaługi (jako tzw. szeregówka), jak też dróg do Kurzętnika i Brzozia Lubawskiego. Pierwsze informacje o tej miejscowości przynoszą nazwy: Molberge (1361),Molberg, Mowerg, Melberg, Melbark (1570). Inne nazwy niemieckie: Nelberg, Nelhorsk, Nielborg, Nelborg (1667). O fakcie zamieszkiwania danego terenu orzez Prusów świadczy grodzisko wyżynne, które jeszcze w XIX w. znajdowało się na wschód od wsi nad Strugą Nielbarcką. Inne źródło podaje, że były dwa grodziska koło Nielbarka. W latach 60 - tych XIX w. we wsi przy młynie znajdowały się ruiny przypominające ruiny kurzętnickie. Dziś nie pozostał niestety, żaden ślad. W 1605 r. wieś posiadała 37 włók ziemi. Nielbark w 1414 roku poniósł według krzyżackich ksiąg szkodowych spore straty- spalono mianowicie 35 zabudowań. W 1914 roku do wsi przybywają oddziały rosyjskie nie wyrządzając szkód. Kierownikiem szkoły powszechnej był przed wojną Józef Trzebiatowski. W latach II wojny światowej w Potulicach zostali uwięzieni najbogatsi gospodarze: Węgrzynowscy, Górscy. We wsi działa KGW oraz OSP, które wraz z radą organizują imprezy dla mieszkańców Nielbarka. W 2001 roku zlikwidowano w Nielbarku 5 klasową szkołę podstawową. Ostatni dyrektorzy szkoły: Barbara Wierzchowska, Grażyna Seroczyńska.
Powierzchnia sołectwa wynosi 728,11 ha, gospodarstw - 50, mieszkańców - 439.
Nielbark - wieś typu ulicówka o długości ponad kilometra zlokalizowana wzdłuż drogi powiatowej do Tereszewa. Pojedyncze zagrody występują również wzdłuż szosy w kierunku Kaługi (jako tzw. szeregówka), jak też dróg do Kurzętnika i Brzozia Lubawskiego. Pierwsze informacje o tej miejscowości przynoszą nazwy: Molberge (1361),Molberg, Mowerg, Melberg, Melbark (1570). Inne nazwy niemieckie: Nelberg, Nelhorsk, Nielborg, Nelborg (1667). O fakcie zamieszkiwania danego terenu orzez Prusów świadczy grodzisko wyżynne, które jeszcze w XIX w. znajdowało się na wschód od wsi nad Strugą Nielbarcką. Inne źródło podaje, że były dwa grodziska koło Nielbarka. W latach 60 - tych XIX w. we wsi przy młynie znajdowały się ruiny przypominające ruiny kurzętnickie. Dziś nie pozostał niestety, żaden ślad. W 1605 r. wieś posiadała 37 włók ziemi. Nielbark w 1414 roku poniósł według krzyżackich ksiąg szkodowych spore straty- spalono mianowicie 35 zabudowań. W 1914 roku do wsi przybywają oddziały rosyjskie nie wyrządzając szkód. Kierownikiem szkoły powszechnej był przed wojną Józef Trzebiatowski. W latach II wojny światowej w Potulicach zostali uwięzieni najbogatsi gospodarze: Węgrzynowscy, Górscy. We wsi działa KGW oraz OSP, które wraz z radą organizują imprezy dla mieszkańców Nielbarka. W 2001 roku zlikwidowano w Nielbarku 5 klasową szkołę podstawową. Ostatni dyrektorzy szkoły: Barbara Wierzchowska, Grażyna Seroczyńska.
Powierzchnia sołectwa wynosi 728,11 ha, gospodarstw - 50, mieszkańców - 439.
